Dopóki piłka

Strona Główna » Siatkówka » Artykuły » Archiwum » Dopóki piłka

Przykro było patrzeć na naszych siatkarzy po dwóch przegranych meczach play out w II lidze. Jeszcze bardziej żal mi było działaczy i kibiców. Zawodnicy zawsze mają wybór, zwłaszcza, że do bram II ligi pukają inne dolnosląskie zespoły. Działacze klubu muszą zostać z tym, co sami sobie i kibicom zaserwują. Ogladając te baraże, znowu zasadne staje się pytanie: co bardziej warto robić? Wynająć na sezon, dwa weteranów i z nimi zrobić wynik, czy też szkolić, szkolić, mieć nadzieje i wciąż przeżywać kolejne gorycze porażek? Juvenia Głuchołazy opiera sie na 2-3 weteranach z Kędzierzyna i Nysy. Olejniczak, dwa razy starszy od naszych zawodników, nadal jest cztery razy skuteczniejszy od nich. I lepiej wytrzymuje fizycznie trudny dwóch kolejnych spotkań. Bo ma charakter. Nie mowiąc już o zdecydowanie wyższych umiejętnościach technicznych i taktycznych, radzenia sobie ze stresem i trudnymi piłkami. Jeden rozgrywający Barciak, także nie pierwszej młodości, lepiej kieruje grą drużyny niż nasi dwaj - także już ograni w lidze - rozgrywacze. Ile on razy zagrał środkiem, ile razy zagrał drugą linią? Wałbrzych też ma doświadczenia z weteranami, z wynajętymi zawodnikami. Kiedy byli Zając, Dekker, Kisielewicz, wynajęty libero, to nasz zespół grał o mistrzostwo grupy, walczyl o I ligę. Z wychowankami wciąż wlecze się w ogonie tabeli.

Czy mamy czekać aż Olszewski, Jurczyński, Zieliński, Ostapiuk będą dobiegać trzydziestki, by wreszcie skutecznie nauczyli się grać w lidze? Przecież oni grają już trzeci, czwarty sezon, a żal było patrzeć na to co zagrali  niektórzy w ten weekend. Sobotni mecz pięknie ciągnał Tomiałowicz, wspierał go Wierzbicki. W niedzielę zabrakło im zdrowia. Co dziwi, bo to my trenujemy pięć razy w tygodniu, a Głuchołazy tylko trzy. To nasz zespół miał dwa obozy. To nasi siatkarze mają stypendia, dodatki, wspólne posiłki. Głuchałazy grają za 30 złotych - według słów prezes ich klubu, nie ma powodu, by mu nie wierzyć -wyjazdowej delegacji. Wiem, że to niezbyt ładnie wypominać naszym siatkarzom ich przywileje. Niech się jednak postawią w sytuacji ludzi, którzy oglądają ich grę i patrzą na ich wyniki. Ile można znieść upokorzenia, kiedy nadejda oczekiwane sukcesy, kiedy zaczną spłacać dług wobec klubu? To co wyprawialia środkowi Jurczyński i Olszewski, to co grał Sdebel, to nie mieści się w kanonach sportu profesjonalnego.

Wierzę jeszcze w nasz zespół. Już raz tak było, że w play out przegraliśmy dwa razy z Legnicą u siebie, a potem wygraliśmy u nich dwa razy i wygraliśmy piąty mecz. Tak może być z Głuchałazami. Nadzieja u kibiców umiera ostatnia. Tylko gdzie jest zwykła ludzka przyzwoitość u naszych siatkarzy, by katować nas taką gra i takimi wynikami. Czym zasłużyliśmy sobie na to?